Artigo Destaque dos editores

Detração penal até o Código Criminal do Império (1830)

Exibindo página 3 de 3
Leia nesta página:

NOTAS

  1. Fragoso, Heleno Cláudio. Lições de Direito Penal – A Nova Parte Geral – Teoria da Pena, nº 283 e s., p. 287 e s.
  2. Mezger, Edmundo. Professor de Direito Penal e Filosofia do Direito na Universidade de Munique. Tratado de Derecho Penal, El fin y la justificación de la pena, tomo II, § 75, p. 412 e s.: "la pena es retribución del acto ..., exige que el individuo no sea castigado sino por lo que valen sus actos."
  3. "Perduto é tutto il tempo che in amor non si spende." (Tasso + 1595, Citado por Carlos Lacerda em O Cão Negro, apud Dicionário Universal nova Fronteira de citações de Paulo Rónai).
  4. Costa Júnior, Paulo José da. Professor Titular de Direito Penal na USP e Livre-Docente na Universidade de Roma. Comentários ao Código Penal, Ed. Saraiva – 1997, p. 168.
  5. Delmanto, Celso (+abril de 1989), Roberto e Roberto Jr. Advogados Criminais. Código Penal Comentado, Ed. Renovar, 1998, p. 75.
  6. Mirabete, Júlio Fabbrini. Promotor de Justiça. Manual de Direito Penal – Ed. Atlas – 1992, vol. 1, p. 252.
  7. Beccaria, Cesare Bonesana, Marquês de: "Ainda que a prisão seja diferente de outras penalidades, pois que deve, necessariamente, preceder a declaração jurídica do delito, nem por isso deixa de ter, como todos os demais castigos, o caráter essencial de que apenas à lei cabe indicar o caso em que se há de empregá-la.", Dos Delitos e das Penas, § VI, p. 21 e 22.
  8. Marques, José Frederico, Tratado de Direito Penal, v. 3, §123, p. 133.
  9. Beccaria, Cesare Bonesana, Marquês de: "O legislador deve, conseqüentemente, estabelecer fronteiras ao rigor das penalidades, quando o suplício não se transforma senão em espetáculo e parece ordenado mais para ocupação da força do que para a punição do crime.", ob. cit., § XVI, p. 47.
  10. Garcia, Basileu, Instituições de direito penal, v. 1, t. 2, p. 408 e s.
  11. Almeida Pedroso, Fernando de, Promotor de Justiça no Estado de São Paulo e Professor de Direito nas Faculdades de São José (SP) e Taubaté (SP), RT-698 – DEZEMBRO DE 1993 – pp. 298 a 297.
  12. Beccaria, Cesare Bonesana, Marquês de: "Quem não treme horrorizado ao ver na história tantos suplícios atrozes e inócuos, criados e empregados com frieza por monstros que se intitulam sábios? Quem não tremeria até o âmago da alma, vendo milhares de desgraçados que o desespero obriga a retomar a vida errática, para fugir a males superiores às suas forças, provocados ou tolerados por essas leis injustas que sempre acarretaram e ultrajaram a multidão, para servir tão-somente a um reduzido número de homens privilegiados?", ob. cit., § XV, p. 43.
  13. Noronha, Edgard Magalhães, Direito Penal, v. 1, p. 255 e s.
  14. Garcia, Basileu, ob. e loc. citados.
  15. Grassi, Roberto Joacir, Detração Penal, Enciclopédia Saraiva de Direito, v. 24, p. 336 e s.
  16. Fragoso, Heleno Cláudio. Lições de Direito Penal – A Nova Parte Geral – Direitos dos presos,, nº 283, p. 314.
  17. "carcer, enim, ad continendos homines non ad puniendos haberi debet" (Fragoso, ob. cit., nº 273, p. 298).
  18. Fragoso, Heleno Cláudio, ob. cit., nº 273, p. 298.
  19. Carrara, Francesco, Programa do Curso de Direito Criminal – Parte Geral, Ed. Saraiva, tradução de José Luiz V. de Franceschini – Magistrado e J. B. Prestes Barra – Promotor de Justiça, 1957, v. II, pp. 202 e 203, nota 2.
  20. Almeida, Galdino. Direito penal brasileiro, p. 613.
  21. Noronha, Edgard Magalhães. Direito Penal, v. 1, nº 19, p. 29.
  22. Noronha, Edgard Magalhães, ob. e loc. citados.
  23. Garcia, Basileu. Instituições de direito penal, v. 1, t. 2, p. 409 e s.
  24. Siqueira, Galdino. Direito Penal Brazileiro – Parte Geral, v. I, p. 657.
  25. "Si diutino tempore aliquis in reatu fuerit, aliquatenus poena ejus sublevanda erit: sic enim constitutum est, non eo modo puniendos eos qui longo tempore in reatu agunt, quam eos qui in recenti sententiam excipiunt" (Dig. Liv. 48, Tít. 19; de poenis, 1.25) (cf. Mendes Júnior, João, Processo criminal brasileiro, v. 1, p. 376-377; Siqueira, Siqueira, Direito penal brasileiro, parte geral; Grassi, Roberto Joacir, Detração Penal, Enciclopédia Saraiva de Direito, v. 24, p. 336 e s.).
  26. Grassi, Roberto Joacir. Detração Penal, ob. e loc. cits.
  27. Carrara, Francesco, ob. e loc. cits.
  28. Carrara, Francesco, idem..
  29. Dupin. Observations sur plusieurs points de notre legislation criminalle, apud Grassi, Roberto Joacir, Detração Penal, ob. e loc. cits.
  30. Dupin: "Un abus que je ne m’explique point c’est de voir que l’emprisonnement subi par un prévenu pendant l’instruction de son procés ne vient pas en atténuation de la durée de l’emprisionnement auquel il est ensuit condamuné ... Je trouve cette législation injuste."
  31. "Malgré l’eequité de la proposition, la comission n’a pas cru pouvoir s’y associer. Son premier inconvénient, c’est de donner à la detention preventiove le caractère d’une peine; elle counduit ensuite necessairement à accorder au prévenu acquitté une action en dommages-intérêts don nous avons signale plus haut les périls. Mais si le ne peut être écrit dans la loi, il doit être gravé dans la conscience du juge... et ce serait un crime d’inflinger le maximum de la peine à celui que les necessités de l’instruction auraient tenu capit pensant un temps prolongé."
  32. "Che la custodia preventiva costituisce sostanzialmente un’antecipazione della pena detentiva che veria eventualmente inflitta." Lezioni, v. 2, p. 136. Pozzo, Carlo Humberto del. La libertà personale nel processo penale italiano, p. 44, apud Grassi, ob e loc. cits.
  33. Art.137: "La carcerzione preventiva è considerata, agli effetti della detrazione, come reclusione ou arresto."
  34. Gomes, Eusébio. Tratado de derecho penal, v . 1, p. 606, apud Grassi, ob e loc. cits.
  35. "l’imputation est legale, en ce sens qu’elle a lieu de plein droit, en cas sllencce des juges; mais elle est facultative, en ce sens que les juges peuvent l’ecarter par une dispositionn expresse" (Georges Vidal, Cours de droit criminel et science pénitentiaire, 3. Ed., p. 681).
  36. Siqueira, Galdino, ob. cit., p. 657.
  37. Alves Júnior, Thomaz, Anotações Theoricas e Práticas do Código Criminal, pp. 484 a 489.
  38. Siqueira, Galdino. Direito Penal Brazileiro – Parte Geral, v. I, p. 667.
  39. Mendes Júnior, João. Processo Criminal Brasileiro, v. 1, p. 376.
  40. Mendes Júnior, João. Ob. cit., p. 379.
  41. Grassi, Roberto Joacir. Detração Penal, ob. e loc. cits.
  42. Macedo Soares, Oscar de. Código Penal da República dos Estados Unidos do Brasil, comentado, 7ª ed., p. 158-159 e A prisão preventiva e a execução da pena, Revista de Jurisprudência, agosto de 1899, p. 317, apud Grassi, Roberto Joacir. Detração Penal, ob. e loc. cits
  43. SECCION 6ª
    DISPOSICIONES COMUNES
    Artículo 58.
    1. El tiempo de privación de libertad sufrido preventivamente se abonará en su totalidad para el cumplimiento de la pena o penas impuestas en la causa en que dicha privación haya sido acordada o, en su defecto, de las que pudieran imponerse contra el reo en otras, siempre que hayan tenido por objeto hechos anteriores al ingreso en prisión.
    2. Igualmente, se abonarán en su totalidad, para el cumplimiento de la pena impuesta, las privaciones de derechos acordadas cautelarmente.
  44. Artículo 59. Cuando las medidas cautelares sufridas y la pena impuesta sean de distinta naturaleza, el Juez o Tribunal ordenará que se tenga por ejecutada la pena impuesta en aquella parte que estime compensada.
  45. Artículo 60.
  46. 1. Cuando, después de pronunciada sentencia firme, se aprecie en el penado una situación duradera de trastorno mental grave que le impida conocer el sentido de la pena, se suspenderá la ejecución de la pena privativa de libertad que se le haya impuesto garantizando el Juez o Tribunal que aquél reciba la asistencia médica precisa.
    2. Restablecida la salud mental del penado, éste cumplirá la sentencia si la pena no hubiere prescrito, sin perjuicio de que el Juez o Tribunal, por razones de equidad, pueda dar por extinguida la condena o reducir su duración, en la medida en que el cumplimiento de la pena resulte innecesario o contraproducente.

  47. Art. 494. CÓMPUTO DEFINITIVO.
    El juez de ejecución revisará el cómputo practicado en la sentencia, tomando en cuenta la privación de libertad sufrida por el condenado desde el día de la restricción de la libertad, para determinar con precisión la fecha en que finalizará la condena, y en su caso, la fecha a partir de la cual el condenado podrá solicitar su libertad condicional o su rehabilitación. El cómputo será siempre reformable, aun de oficio, si se comprueba un error o cuando nuevas circunstancias lo tornen necesario.
  48. Art. 495. INCIDENTES. El Ministerio Público, el condenado o la víctima, según el caso, podrán plantear incidentes relativos a la ejecución y extinción de la pena.
    El juez de ejecución los resolverá, previa audiencia a los interesados, salvo que haya prueba que producir, en cuyo caso abrirá el incidente a prueba.
    Los incidentes relativos a la libertad anticipada y todos aquéllos en los cuales, por su importancia, el juez lo estime necesario, serán resueltos en audiencia oral y pública citando a los testigos y peritos que deban informar.
  49. El juez decidirá por auto fundado y contra él procederá el recurso de apelación, cuya interposición no suspenderá la ejecución de la pena, a menos que así lo disponga el tribunal de apelaciones.
  50. Artículo 34.
    No se reputarán penas:
  51. 1. La detención y prisión preventiva y las demás medidas cautelares de naturaleza penal.
    2. Las multas y demás correcciones que, en uso de atribuciones gubernativas o disciplinarias, se impongan a los subordinados o administrados.
    3. Las privaciones de derechos y las sanciones reparadoras que establezcan las leyes civiles o administrativas.

  52. SECCIÓN 6. DISPOSICIONES COMUNES
    Artículo 58.
  53. 1. El tiempo de privación de libertad sufrido preventivamente se abonará en su totalidad para el cumplimiento de la pena o penas impuestas en la causa en que dicha privación haya sido acordada o, en su defecto, de las que pudieran imponerse contra el reo en otras, siempre que hayan tenido por objeto hechos anteriores al ingreso en prisión.
    2. Igualmente, se abonarán en su totalidad, para el cumplimiento de la pena impuesta, las privaciones de derechos acordadas cautelarmente.

  54. Artículo 59.
    Cuando las medidas cautelares sufridas y la pena impuesta sean de distinta naturaleza, el Juez o Tribunal ordenará que se tenga por ejecutada la pena impuesta en aquella parte que estime compensada.
  55. Artículo 60.
    Cuando, después de pronunciada sentencia firme, se aprecie en el penado una situación duradera de trastorno mental grave que le impida conocer el sentido de la pena, se suspenderá la ejecución de la pena privativa de libertad que se le haya impuesto garantizando el Juez o Tribunal que aquél reciba la asistencia médica precisa.
  56. 2. Restablecida la salud mental del penado, éste cumplirá la sentencia si la pena no hubiere prescrito, sin perjuicio de que el Juez o Tribunal, por razones de equidad, pueda dar por extinguida la condena o reducir su duración, en la medida en que el cumplimiento de la pena resulte innecesario o contraproducente.
  57. Art. 137 - Custodia cautelare
    La carcerazione sofferta prima che la sentenza sia divenuta irrevocabile si detrae dalla durata complessiva della pena temporanea detentiva o dall´ammontare della pena pecuniaria. La custodia cautelare è considerata, agli effetti della detrazione, come reclusione od arresto.
  58. Art.24.- La prisión preventiva se computará así: por dos días de prisión preventiva, uno de reclusión; por un día de prisión preventiva, uno de prisión, o dos de inhabilitación o la cantidad de multa que el tribunal fijase entre $ 35 y $ 175.
  59. Art.25.- Si durante la condena el penado se volviere loco, el tiempo de la locura se computará el cumplimiento de la pena, sin que ello obste a lo dispuesto en el apartado 3 del inciso 1 del artículo 34.
  60. Cómputo de la detención sufrida.
    ARTICULO 47º.- El tiempo de detención que haya sufrido el procesado se abonará para el cómputo de la pena impuesta a razón de un día de pena privativa de libertad por cada día de detención.
  61. Si la pena correspondiente al hecho punible es la de multa o limitativa de derechos, la detención se computará a razón de dos días de dichas penas por cada día de detención.

BIBLIOGRAFIA

1) Almeida, Galdino. Direito penal brasileiro.

2) Almeida Pedroso, Fernando de. Promotor de Justiça no Estado de São Paulo e Professor de Direito nas Faculdades de São José (SP) e Taubaté (SP), RT-698 – DEZEMBRO DE 1993.

3) Alves Júnior, Thomaz. Anotações Theoricas e Práticas do Código Criminal.

4) Beccaria, Cesare Bonesana, Marquês de. Dos Delitos e das Penas.

5) Carnelutti. Lezioni, v. 2, apud Pozzo, Carlo Humberto del. La libertà personale nel processo penale italiano, p. 44, apud Grassi, ob e loc. cits.

6) Carrara, Francesco, Programa do Curso de Direito Criminal – Parte Geral, Ed. Saraiva, tradução de José Luiz V. de Franceschini – Magistrado e J. B. Prestes Barra – Promotor de Justiça, 1957, v. II.

7) Costa Júnior, Paulo José da. Professor Titular de Direito Penal na USP e Livre-Docente na Universidade de Roma. Comentários ao Código Penal, Ed. Saraiva – 1997, p. 168.

8) Delmanto, Celso (+1989), Roberto e Roberto Jr. Advogados Criminais. Código Penal Comentado, Ed. Renovar, 1998, p. 75.

9) Dupin. Observations sur plusieurs points de notre legislation criminalle, apud Grassi, Roberto Joacir, Detração Penal, ob. e loc. cits.

10) Fragoso, Heleno Cláudio. Lições de Direito Penal – A Nova Parte Geral.

11) Garcia, Basileu. Instituições de direito penal, v. 1, t. 2.

12) Gomes, Eusébio. Penalista argentino. Tratado de derecho penal, v. 1, p. 606, apud Grassi, ob e loc. cits.

13) Grassi, Roberto Joacir, Detração Penal, Enciclopédia Saraiva de Direito, v. 24.

14) Internet (Pesquisa em Códigos Penais estrangeiros).

15) Macedo Soares, Oscar de. Código Penal da República dos Estados Unidos do Brasil, comentado, 7ª ed., p. 158-159 e A prisão preventiva e a execução da pena, Revista de Jurisprudência, agosto de 1899, p. 317, apud Grassi, Roberto Joacir. Detração Penal, ob. e loc. cits.

16) Marques, José Frederico, Tratado de Direito Penal, v. 3.

17) Mendes Júnior, João, Processo criminal brasileiro, v. 1.

18) Mezger, Edmundo. Professor de Direito Penal e Filosofia do Direito na Universidade de Munique. Tratado de Derecho Penal, El fin y la justificación de la pena, tomo II.

19) Mirabete, Júlio Fabbrini. Promotor de Justiça. Manual de Direito Penal – Ed. Atlas – 1992, vol. 1.

10) Noronha, Edgard Magalhães. Direito Penal, v. 1.

21) Pierangelli, José Henrique. Promotor de Justiça em São Paulo e Professor de Direito Penal da Pontífica Universidade Católica de Campinas. Códigos Penais do Brasil – Evolução Histórica, Ed. Jalovi – 1980.

22) Pozzo, Carlo Humberto del. La libertà personale nel processo penale italiano, p. 44, apud Grassi, ob e loc. cits.

23) Siqueira, Galdino. Direito Penal Brazileiro – Parte Geral, v. I, p. 657.

24) Tasso + 1595, Citado por Carlos Lacerda em O Cão Negro, apud Dicionário Universal nova Fronteira de citações de Paulo Rónai.

25) Vidal, Georges Vidal. Cours de droit criminel et science pénitentiaire, 3. ed., p. 681, apud Grassi.

Assuntos relacionados
Sobre o autor
Teófilo Marcelo de Arêa Leão Júnior

advogado, professor universitário na Faculdade de Direito de Marília, mestre em Direito pela PUC/SP

Como citar este texto (NBR 6023:2018 ABNT)

LEÃO JÚNIOR, Teófilo Marcelo Arêa. Detração penal até o Código Criminal do Império (1830). Revista Jus Navigandi, ISSN 1518-4862, Teresina, ano 5, n. 39, 1 fev. 2000. Disponível em: https://jus.com.br/artigos/973. Acesso em: 25 abr. 2024.

Mais informações

Trabalho elaborado pelo autor, como monografia de Mestrado, apresentada na PUC-São Paulo ao professor livre-docente Des. Dirceu de Mello

Publique seus artigos Compartilhe conhecimento e ganhe reconhecimento. É fácil e rápido!
Publique seus artigos